درآمدزایی بالای صنعت بازیافت زباله برخی از کشورها را ترغیب به واردات زباله، بازیافت آن ها و صادرات به دیگر کشور ها کرده است که توانسته اند از این طریق به ارز آوری بالا و اشتغال زایی مستقیم و غیر مستقیم دست یابند. مطالعات نشان می دهد که تولید کالا از مواد قابل بازیافت، 90درصد انرژی کمتری در مقایسه با تولید آن ها از مواد خام نیاز دارد. این عامل منجر به کاهش بهای تمام شده کالا ها، افزایش قدرت رقابت صنایع در بازار و در نهایت ایجاد اشتغال در این صنایع می شود. لازم به ذکر است بر اساس آمار منتشر شده سالانه 20 میلیون تن زباله در ایران تولید می شود که تنها 20 درصد از آن ها بازیافت می شود، در حالی که نرخ متوسط جهانی بازیافت 70 درصد می باشد. تجربیات جهانی حاکی از آن است که دفن هر 10000 تن زباله منجر به اشتغال زایی برای 2 نفر می گردد، این در حالی است که با بازیافت همین حجم از زباله 9 نفر مشغول به کار می شوند. لذا از جمله راهکار هایی که به عنوان موتور محرک این صنعت پیشنهاد می شود عبارت از سیاست گذاری های اقتصاد رفتاری، مکانیسم های قیمتی، اصلاح قوانین مدیریت پسماند، سیاست گذاری های لازم در زمینه آموزش پایه و اجرای برنامه های آموزشی در مدارس می باشد. در این مقاله سعی شده است از طریق مطالعه تطبیقی سایر کشو ر ها و در نظر گرفتن مقتضیات کشور، ضمن بررسی ابعاد اقتصادی صنعت بازیافت پسماند، میزان اثر گذاری این صنعت در ایجاد اشتغال مورد ارزیابی قرار گیرد.